Ætli maður hafi ekki grætt á því að vera fátækur ?

Er eiginlega í sjokki eftir að horfa á þetta ?  Er þakklát fyrir að hafa ekki farið út í fjárfestingar.

 

Sporðdrekar

Smá gæsahúð svona á föstudagssíðdegi......

Snemma byrjar það - fótboltameiðsl

Annar sonurinn fékk spark í "kúluna" á ökklanum í fyrradag og búinn að vera hálf fótlama síðan.  fórum til læknis í gær og stráksi er bæði marinn og svo einhver tognun   Hann er þó farinn að staulast um og getur meira að segja hjólað þó svo hann sleppi því að fara á "stökkpallinn" sem nokkrir framtakssamir ungir menn komu fyrir í enda götunnar og er töluvert mikið notaður.

bóndinn búinn að lofa sér í vinnu um helgina ( fær aðstoð við smíðavinnu á þakinu í staðinn ) svo ekki verður um útilegu að ræða þessa helgina. 

Dreymdi mágkonu með stóra bumbu í nótt og svo bílveltu með 4 spariklæddum strákum (ca 8- 10 ára)  og væntanlega bílstjóra líka þó svo hann hafi lítið komið við sögu í draumnum.   Sem betur fer urðu engin slys á fólki.  Þið megið giska hvor draumurinn var skemmtilegri.  En kæra mágkona - af hverju átti ég að þegja um stóru bumbuna ?

Bakaði bananamöffins í fyrradag - bræðrum fannst þær góðar.  Ég get þó sagt að ég notað hluta sumarfrísins til að baka - við skulum hins vegar ekkert ræða um hversu stór eða lítill sumarfrísins var notaður til þess ! 

Átvögl

Frá því að bræður fengu fyrstu grautarskeiðina nokkurra mánaða gamlir hafa þeir haft góða matarlyst.  Annar bróðir þó sýnu betri en hinn. Svoleiðis er það enn.  kraftmiklir og fjörugir bræður með mikla orku og hreyfiþörf þurfa gott fóður og töluvert mikið af því á nokkurra tíma fresti svo hægt sé að komast yfir öll þau verkefni sem lífið býður upp á.  Bræður stækka og magnið sem þeir innbyrða eykst að sama skapi.  Okkur foreldrum þykir meira að segja stundum nóg um.

Ég hef stundum tautað yfir því að ég geri ekki annað í sumarfríinu mínu en að kaupa mat - ég er alltaf í búðinni.  Þetta eru viðbrigði frá daglegu lífi þar sem ég útbý einungis morgunmat og svo kvöldmat virka daga.  ( Nestispakkar bræðra eru efni í annan pistil )

Ekki nóg með að það bætist við þetta nokkrar máltíðir á hverjum degi heldur hefur það verið einkennandi fyrir bræður að það er ekki nóg fyrir þá að borða kvöldmat - þeir koma inn klukkan níu á kvöldin og eru þá oftast að sálast úr hungri. - þar er komin ein máltíð í viðbót.

Eftir kvöldmat í gær - nautakjöt og kartöflur sem bræður borðuðu ágætlega af - fóru þeir út að leika.  Þeir komu inn klukkan níu eins og venjulega og voru ekki komnir úr skónum þegar kunnuglegur söngur heyrðist úr forstofunni " ég er svo svangur "  ég bauð bræðrum meira kjöt  - sem þeir þáðu   Þá vissi ég að þeir væru í alvöru svangir en þegar í ljós kom að kartölfur höfðu klárast þá breyttist matseðillinn í hafragraut ( skyndigraut frá Ora með eplum og kanil )  Bræður þáðu það og kláruðu það.  En það var ekki nóg svo strákar fengu sér sitthvora tvo bananana í eftirmat.  Þegar hr matargat gerði sig líklegan til að fá sér þriðja bananann þá sagði ég stopp.   Það var ok - allavega grét barnið ekki úr hungri þegar hann fór að sofa.

Hafragrauturinn bragðaðist það vel að hr matargat bað um hann í morgunmat í morgun.   Gott mál.

 

Að éta ofan í sig og jafnvel biðjast afsökunar !

Þó það geti verið dálítið erfitt þá verð ég eiginlega bara að éta hluta af síðasta bloggi ofan í mig   Átti  frábæra útileguhelgi á frábæru tjaldstæði í frábæru veðri með frábæru fólki.  Það er ekki hægt að fara fram á meira.

Helginni var sem sagt eytt á tjaldstæði við Kirkjubæjarklaustur með aðalveiðiviðhaldi bóndans og fjölskyldu hans.  Tjaldstæðið er ekki stórt en alveg afskaplega vel staðsett með tilliti til veðursældar og náttúrufegurðar.  Salerni voru hrein og snyrtileg og greinilega vel hugsað um þau.  Leiktæki fyrir börn samanstóðu af tveimur rólum og einu sýnishorni af sandkassa.  Það skipti nú ekki miklu máli - lækurinn og fossinn við hliðina á tjaldstæðinu hafði miklu meira aðdráttarafl. 

það sem ég þarf að éta ofan í mig vegna síðustu bloggfærslu er um flottræfilshátt íslendinga sem ekki geta farið út fyrir borgar/bæjarmörkin nema í nýjustu og dýrustu týpu af fellihýsi/hjólhýsi/húsbíl.   það eru í alvöru til íslendingar sem fara í útilegu með tjald, breiða teppi á jörðina og borða nestið sitt úti, svei mér þá.    Miðað við öll börnin sem maður sá á svæðinu þá hafa þau ekki verið mörg, ef það voru einhver, sem voru að horfa á dvd eða í tölvuleikjum.    Þeir sem telja sig hafa verið ranglega ásakaða um flottræfilshátt í síðasta bloggi eru hér með beðnir afsökunar.

Hvað varðar sjónvarp í svona ferðagræjum þá finnst mér ekki sama hvort um er að ræða barnafjölskyldu í helgarútilegu eða hjónafólk sem er fætt um miðja síðustu öld í 3 vikna ferðalagi.   Ef ég og mín fjölskylda getur ekki farið í útilegu yfir helgi án þess að hafa sjónvarp meðferðis þá er eitthvað að.     Ef foreldrar mínir ætla í 3 vikna ferðalag um landið og verða að horfa á sjónvarpið á hverju kvöldi þá er eitthvað að.

Gerðar voru tvær tilraunir til að veiða  - annars vegar við Víkurflóð þar sem strákar fengu nokkra smátitti  -  JA var glaður með að hafa fengið 3 fiska en "það hefði verið skemmtilegra ef það hefði verið hægt að borða þá "   Á heimleið var stoppað við Þakgil ( rétt við Vík ) en veiðipabbar gáfu þeim stað ekki háa einkunn.  Strákar gátu þó kastað nokkrum sinnum og það var ljúft að sitja úti - drekka kókómjólk og borða brauð með osti í góðu veðri.

Veðrið varð minna og minna gott eftir því sem styttist á höfuðborgarsvæðið.  Það var pissustopp á Hvolsvelli og það datt út úr mér að við skyldum kaupa eitthvað þar til þess að borða.  Þegar á reyndi var svo skelfileg biðröð þar að ég sagði við SÁ sem var með mér að við skildum stoppa á næsta stað.  Hann samþykkti það þrátt fyrir að vera að vera svangur ( að eigin sögn, þeir sem þekkja þenna son minn vita að honum þykir gott að borða og gúmmulaði hverskonar gengur yfirleitt vel ofan í hann.  )  

Í Nestiskassanum fannst hins vegar afgangur af súkkulaði og köku og ég bauð þeim bræðrum það þegar við vorum lögð af stað.  "Nei ég vil ekki sagði SÁ " en bróðir hans þáði hins vegar bita.   Mér fannst þetta ótrúlegt og bauð stráksa aftur stuttu seinna.  " Nei ég vil ekki neitt óhollt sagði stráksi frekar höstuglega, mig langar í venjulegan mat "  

Ef ég hefði verið við stýrið hefðum við lent utan vegar því mér brá svo við þetta svar.  Að þessu drengur vilji ekki óhollt      Something must be wrong !  Þegar ég var hætt að gapa og var búin að ná andanum aftur var ákveðið að borða í Reykjavík.  Allir voru sáttir við það og þegar nær dró fór ég að spyrja bræður ( og pabba ) hvert við ættum að fara.  Eftir nokkrar uppástungur stakk pabbi upp á KFC og bræður samþykktu það með gleði.  Ég myndi seint flokka KFC sem venjulegan mat en......................  svona er það.

Nánast búið að rigna stanslaust síðan við komum heim í gær - bræður fóru á fótboltaæfingu í dag og fengu góðan tíma í leikjatölvunni eftir hádegi.  Er búin að lofa sýningu á Alvin og íkornunum á morgun.    

 

Útilegumenning eða ómenning ? Varúð þetta flokkast sennilega sem nöldurblogg

Það er útilega framundan - með veiðistangirnar að sjálfsögðu.  Á þessu heimili þýðir útilega næstum það sama og veiðiferð og allir sáttir við það.

Við vorum ekki dugleg að fara í útilegu fyrr en við keyptum okkur gamlan tjaldvagn fyrir rúmum tveimur árum.  Fórum í nokkrar útilegur og svo ferðalag um landið í fyrra en höfum ekkert farið á þessu ári.   Bætum úr því fljótlega.   

Útilegumenning ( eða ómenning ) íslendinga er dálítið fyndin.  Fyrst og fremst er það útbúnaðurinn - Ef það er tjald á tjaldstæðinu þá eru 99,6% líkur á að tjaldbúar séu erlendir.  Á þeim tjald- eða afþreyingarsvæðum á suðvesturhorninu ber að sjálfsögðu mest á nýjum, fínum, og stórum íverustöðum sem mörg hver eru með sjónvarp, tölvur og öll nauðsynleg heimilistæki. ( Eins og hárþurrkur og bakaraofna sem eru bráðnauðsynleg í útilegur )  

Ekki misskilja mig - ég hef ekkert á móti því að fólk eigi flottan útbúnað og vonandi er hver og einn ánægður með það sem hann á.   Sjálf er ég hæstánægð með minn gamla tjaldvagn.   En eins og íslendinga er siður og tíska þá verður allt að vera stærst, dýrast og flottast.  Spurning hins vegar hvort það þjónar einhverjum tilgangi öðrum en að vera flottari en fúll á móti.

  Við hjónakornin höfum sagt frá atviki sem henti okkur á stóru tjaldsvæði sl  sumar sem kannski útskýrir betur hvað ég er að fara :

Það var langt liðið á daginn, við búin að tjalda bæði vagni og fortjaldi, settum borð og stóla hins vegar út þar sem veðrið var mjög gott.  Bræður voru staðnir upp enda búnir að borða og voru að leika sér.  Við hjónin sátum hins vegar ennþá og snæddum í rólegheitum.  Þá heyrast drunur og dimmir yfir svæðinu.  Þetta var ekki þrumuveður heldur komu 3 farartæki akandi inn á svæðið,  það stærsta heljarstórt hjólhýsi sem var dregið af heljarstórum "pikköpp" jeppa.   Þessir aðilar voru greinilega í samfloti og mynduðu U þegar búið var að leggja.

Ferðalangarnir byrjuðu á því að sækja 2 "borð" ( samfast bekkir og stólar úr tré sem voru á tjaldsvæðinu og ætluð almenningi ) og færa þau inn í Uið .  ( Þegar maður kaupir nokkurra milljón króna hjólhýsi þá er ekki til afgangur fyrir útileguborði og stólum, það vita það nú allir  )   Síðan hófst liðið handa við að tengja sig í rafmagn og það gekk að lokum.   Svo spáðum við ekkert meira í það.  Um klukkutíma seinna tökum við eftir að tveir af ferðalöngunum eru að skoða rafmagnatenglana, svo koma þeir til okkar og spyrja hvort sé í lagi með rafmagnið hjá okkur.  Við vorum búin að setja tengilinn í samband en ekki búin að kveikja á hitaranum ( enda var hann aðallega notaður rétt fyrir háttatíma til að hita svefntjaldið )  Þeir segja að rafmagnir hafi slegið út og eru að spá af hverju " Það eina sem er í sambandi er eitt sjónvarp og ein hárþurrka " ?  

Það kom reyndar í ljós seinna að rafmagnið hafði bilað á öllu svæðinu en Halló  - Þetta fólk var búið að vera á svæðinu í rúman klukkutíma - fyrir utan að það var angandi kaupstaðarlykt af blessuðum mönnunum  -  horfa á sjónvarp og þurrka á sér hárið.    Kannski var blessað fólkið að koma í Ásbyrgi í  34 skiptið og langaði ekkert að skoða umhverfið eða sitja úti og njóta góða verðursins.   Af hverju var það þá ekki bara heima hjá sér - að drekka áfenga drykki, horfa á sjónvarpið og þurrka sér um hárið.

Ég heyri að margir hundsa ákveðin tjaldsvæði þvi þar " er ekkert við að vera "   Heyrði af hópi fólks sem er að skipuleggja ættarmót ( útilega ) og margir setja það sem algjört skilyrði að þar séu leiktæki og eitthvað um að vera fyrir börnin.   Við skulum nú passa okkur á því að kynna náttúruna fyrir börnunum og setja þau í  annað umhverfi þar sem þau mögulega gætu þurft að leika sér sjálf.  Í versta falli gætum við þurft að gera eitthvað með þeim sjálf  

Þegar ég fer í útilegu þá finnst mér salernisaðstaða eiginlega nauðsyn en maður kemst af án þess. - rafmagn er munaður en gasið dugar líka alveg.   Ég þarf ekki að fara í sturtu daglega og ekki í búð.  Ég versla inn og undirbý mig fyrirfram, bý til nesti og grilla eða elda á gasi.  Ég vil ekki hafa verslun eða veitingastað á tjaldsvæðinu og alls ekki pöbb.  Best er að vera úti í, eða nálægt náttúrunni og það er algjör toppur ef það er lækur eða einhver spræna nálægt sem börnin geta leikið sér í  - vaðið eða hoppað í, búið til stíflur og skurði nú eða bara hent steinum út í.  Ég reyni að taka með nóg af fötum til  skiptana en skítastuðullinn á fatnaði er allt annar í útilegum en heima við.   Ef um lengra ferðalag en 5-6 dagar er að ræða þá er rosalega gott að geta sett í eina þvottavél.  Sundlaugar eru alls staðar svo það er ekki vandamál að þrífa sig þegar þörf er á.

Jæja, nóg nöldur í bili - er farin að hlakka til að sofa í tjaldvagninum

P.S  SÁ dreymdi illa síðustu nótt og kallaði á mömmu sína.  Þegar ég kom inn í herbergi til hans sat hann uppi í rúminu sínu og sagði mér að hann hefði dreymt ljótan draum.  " það var krókódíll að borða mig og hann bítti mig hérna " sagði stráksi og benti á mjöðmina á sér " En ég dó samt ekki " bætti hann svo við.  Lífið var svo betra þegar mamma var búin að hugga hann og knúsa, breiða yfir hann, kveikja ljósið á lampanum  og minna hann á að ljóti draumurinn væri farinn.  Strákur sofnaði fljótlega eftir það.

Koma krabbar í mann þegar maður fær krabbamein ?

spurði SÁ við kvöldmatarborðið í kvöld ?  Hann hafði lagt eyrun við kvöldfréttunum þar sem umræðuefnið var hjólreiðamaður sem greindist með krabbamein fyrir nokkrum árum.

Ég gat svarað því neitandi ( meira að segja með alvörusvip á andlitinu ).  Annars er ekki skrítið að bræður spái í krabbamein þessa dagana - jafnaldri þeirra bræðra sem var með krabbamein var jarðsettur í gær. 

Við mæðginin drifum okkur í sund eftir hádegi ( það er gaman að fara í sund í rigningu ) og á leiðinni heim hittum við leikfélaga sem ákvað að koma með okkur heim.  Stuttu seinna bættist einn leikfélagi í hópinn í viðbót og strákar léku sér bæði úti og inni í góða stund.  Spurningin sígilda um leyfi til að fara tölvuna var að sjálfsögðu borin upp en var ( eins og venjulega ) svarað neitandi.   Þá ákváðu strákar að fara út og mér til undrunar fóru þeir út að leika sér - ekki heim til neins annars að fara í tölvu þar.   

Held að ég hafi fengið aukna tiltrú á "strákakynið" aftur - svei mér þá.

Bræður fengu að fara út eftir kvöldmat - verða væntanlega í betra skapi á morgun eftir góða útiveru í dag.  

Urr og Pirr - punktablogg

Var með "skrifræpu " og búin að skrifa heillangt blogg sem hvarf   Svona er að gleyma að vista  

En úrdrátturinn úr því er nokkurn veginn svona :

• Pabbi er að veiða
• Ég og bræður vorum í Reykjavík allan föstudaginn - fórum í búðir, nauthólsvík, Góða Hirðinn og heimsókn
• keypti 6 bækur og legókubba í Góða Hirðinum fyrir 1200 kr - verð alltaf glöð þegar ég geri góð kaup.
• Fór með Hárgreiðslufrænku og strákunum í bíó í dag - Kung Fu panda.  Ég er gömul og fornaldarleg mamma og hefði viljað sjá færri slagsmálaatriði og meiri söguþráð í myndinni.  Ég veit að Kung Fu er sjálfsvarnar/bardagaíþrótt en þetta var nú barnamynd.
• Það er búið að rigna nánast í allan dag  - ef það verður rigning á morgun líka er líklegt að ég láti undan tveggja vikna suði um að horfa á Alvin og íkornanna.
• Mamma undirbýr sig undir að eiga unglinga - bræður eru að verða efnilegir - fara seint að sofa ( sjaldnast sofnaðir fyrir ellefu ) og vakna seint. -

Ætlaði að tjá mig miklu meira en geri það þá bara næst

Gott framtak en virkar það ?

það er ekki nóg að bjóða upp á þetta í skólanum - barn sem ekki er vant að borða ávextir og grænmeti heima fyrir kemur ekki til með að borða það í skólanum.  

Þetta er verkefni sem þarf að byrja á heima fyrir.  Og við foreldrarnir ( fullorðna fólkið) gætum byrjað á því að vera góðar fyrirmyndir og borða ávexti og grænmeti sjálf.

Reynt að sporna við offitu barna

Fluttir að heiman ?

Ég hélt í dag að bræður væru fluttir að heiman.  Þeir mættu á fótboltaæfingu í morgun, meira að segja of seint þar sem það er gífurlega erfitt að vakna á morgnanna og bræður sjá ekki neina ástæður til að flýta sér, dorma áfram í rúminu, leika sér eða skoða bækur.

Eftir hádegismat fóru bræður út " megum við leika við A " var spurt og ég sagði já.  Klukkan varð tvö og klukkan varð 3 - ekki sáust bræður en hins vegar kom ein mamman að leita að syni sínum ( sem heitir ekki A ) Sagði að bræður ásamt fleiri vinum hefðu verið heima hjá henni en henni ofbauð hávaðinn og sendi hersinguna út. 

Klukkan varð 4 og klukkan varð 5 og hvorki sást tangur né tetur af bræðrum.  Ég hafði svo sem ekki stórar áhyggjur en samt - það er nú allt í lagi að stimpla sig inn heima hjá sér öðru hvoru.  Klukkan varð 6 og þá heyrðist kunnuglegt hljóð fyrir framan eldhúsgluggan - "skrans" á mölinni á bílaplaninu og svo einfalt fótatak í forstofunni.  Þar var SÁ einn á ferð og búinn að fara á eina 5 til 6 staði yfir daginn.   Hann hafði töluverðar áhyggjur af bróður sínum " sem væri búinn að vera svo agalega lengi í burtu" en ég kyrrsetti hann heima.  Hann var svo sendur til að sækja bróður sinn rétt fyrir 7 og bræður skiluðu sér í hús rúmlega 7.  Kvöldmaturinn farinn að kólna á borðinu

Bræður fengu svo að fara út eftir matinn og áttu að koma heim klukkan 9.  Annar þeirra skilaði sér heim rétt fyrir níu en hinn lét bíða eftir sér í klukkutíma í viðbót.  Ef ég hefði ekki verið svona upptekin að horfa á heimildaþátt á RÚV um þróun fjölburafóstra í móðurkviði þá hefði ég að sjálfsögðu löngu verið farin út að sækja kauða.  

Ég kann þetta ekki - vera ein heima á daginn.  Finnst þetta fínt í aðra röndina en hef ekki vanist þessu ennþá.

Annars fékk ég skemmtilega heimsókn í dag - eina mömmu og tvö börn sem voru bæði dugleg að spjalla og leika sér.   

JA átti eitthvað erfitt með að sofna í kvöld - þó svo hann væri dauðþreyttur.  Þetta gerðist stundum hjá honum þegar hann var lítill 2-3 ára.  Þá var oftast nóg að taka hann í fangið og láta fara vel um hann í mömmufangi, setjast í stofusófann og helst vefja hann inn í teppi.  Oftast sofnaði sá stutti í fanginu á mér eftir nokkrar mínútur. - Þetta ráð virkar enn  - í örlítið breyttri útfærslu.  Það er ennþá gott að koma fram og kúra undir teppi hjá mömmu, þó svo maður sé að verða 7 ára og meira en meter á lengd.  Við spjölluðum smá stund og strákur segir mér að honum langi til að eiga vekjaraklukku sem hann hafi inni í sínu herbergi.   Strákur varð glaður þegar mamma sagði að hann væri alveg nógu stór til að eiga vekjaraklukku fyrir sig og við urðum ásátt um að hann fengi vekjaraklukku þegar skólinn byrjaði í haust.  Einu kröfurnar sem hann gerir til vekjaraklukkunnar  - hún á að vera kringlótt.   - Það ætti að verða auðvelt að verða við því.

En nú er ég farin að sofa - dugar ekki að haga sér eins og unglingur og snúa sólarhringnum við  - þó svo maður sé í sumarfríi.