að læra eitthvað nýtt

Flestir foreldrar þekkja stoltið og ánægjuna sem fyllir okkur og gagntekur þegar afkvæmin læra eitthvað nýtt.  Hvílík tilfinning þegar barnið í fyrsta skipti: heldur höfði, brosir, hlær, drekkur úr glasi, tekur fyrsta skrefið, fyrsta orðið, pissar í klósett og svo framvegis. 

Skólagangan byrjar og litlir einstaklingar læra að leggja saman tvo + tvo, skrifa stafi og orð og stauta sig fram úr lestrarbókum sem geta með góðum vilja samsvarað einhverjum blaðsíðum úr "gagn og gaman "

á einhverjum tímapunkti kemur svo að því að maður er alls ekkert ánægður með þessa fróðleiksfýsn erfingjanna og vildi helst geta spólað yfir.  Undanfarnar vikur hefur alveg hellingur að nýjum orðum bæst við í orðaforðann.  orð eins og að "fokka"  "helvíti" - "fokkfeis"  -" djöfullinn " " Kommatittur" ( hét í fyrra gommatittur" og svo framvegis.  " Hálfviti" er mikið notað og í kvöld var ég spurð " mamma : SÁ sagði að ég væri fáviti, er það ljótt orð ?"     Kolbeinn Kafteinn hljómar stundum eins og kórdrengur við hliðina á þeim bræðrum.

Bræður vöknuðu rétt um klukkan tíu í morgun  og fóru ekki að sofa fyrr en að verða hálf ellefu í kvöld.  Þeir ættu að verða í fínu formi annað kvöld og geta fylgst með öllum flugeldum sem skotið verður á loft í bæjarfélaginu.   Við fáum 3 matargesti annað kvöld - eiginmaðurinn aðeins farinn að stressast yfir stóra fuglinum sem hann ætlar að elda annað kvöld.  Tengdó farin í loftið eftir smá seinkun og vonandi hafa þau það gott á erlendri grund yfir áramótin.

kv húsmóðirin sem hefur varla gert handtak í dag