Höfuðverkur

JA á það til að fá höfuðverk.  Þótt það séu heilmikil "dramadrottningargen" í honum þá er ég nú á varðbergi gagnvart þessu, var sjálf örugglega með snert af barnamígreni sem barn þó svo það hafi aldrei verið skoðað.

Eftir heimalestur í dag, sem gekk ekki alveg hnökralaust ( m.a út af höfuðverk   ) vildi strákur fara út og leika við einhvern vin.  Allt í lagi með það en um hálftíma seinna kemur strákur aftur, frekar stúrinn þar sem enginn gat leikið við.  Þar með var lífið bara ekki nógu gott.  Enginn til að leika við, bróðir ekki einu sinni heima og svo var hann með höfuðverk í þokkabót. 

" Svo er svo vont að vera með höfuðverk í vindi ( það var strekkingsvindur úti )  rokið fer allt inn um eyrun og alveg upp í heila og blæs þar um allt svo ég verð alveg ruglaður og veit ekki neitt "   EFtir að mamman  hafði nú vorkennt honum dálítið ákváðum við að kveikja á sjónvarpinu og kúrðum saman í sófanum í smá stund.   Lífið varð aðeins betra eftir það, allavega kvartaði hann hvorki um höfuðverk né rok í hausnum eftir það.

Þessi sonur hélt sig á mottunni í skólanum í dag   

Sama verður nú ekki sagt um hinn