Ég á erfitt með að hafa stjórn á mér þegar

Sonur minn sem gerði pínulítið - (rétt fingurstórt )gat á buxurnar sínar í dag er búinn að teygja það og rífa og gera það svo stórt að ekki er möguleiki að gera við buxurnar svo vel sé.  Sérstaklega í ljósi þess að hann er kannski búinn að fara fjórum sinnum í þessar buxur síðan þær voru keyptar  OG þetta er allavega þriðju buxurnar sem hann eyðileggur á þennan hátt - BARA í sumar.

Þegar grænmetisafskurðurinn sem ég er búin að safna í heila viku af því ég ætla að búa til holla og bragðgóða grænmetisúpu er eyðilagður.      Sami sonur og eyðilagði buxurnar sínar hafði fyrir því að sækja sykurkar og strá sykri yfir afskurðinn.

Þegar sami sonur óhlýðnast 3 daginn í röð að koma í skólagæsluna strax eftir fótboltaæfingu.  Síðasta skiptið þurfti ég að leita að honum í hálftíma áður en ég fann hann. 

Anda djúpt - anda inn - anda út.  Ég kann þetta svo sem.

 

Athugasemdir

[Anna Ágústa Bjarnadóttir, 28.9.2008 kl. 09:34]

kæra vinkona úff segi ég nú bara en hugsa til þín og sendi þér  koss og knús,það er nú margt sem þú kannt og það kemur vonandi fljótlega að þessi linni,

kveðja frá gumpinum