Einn veikur og hinn ekki sáttur.

Í gærkvöldi var orðið ljóst að SÁ færi ekki í skólann í dag.  Strákur var kominn með hita.  Eftir vökunótt hjá mömmu og sjúklingnum kom að því að vekja þurfti hinn soninn sem var skólafær.   þegar honum varð ljóst að SÁ færi ekki í skólann barst hann í sáran grát svo tárin spýttust út úr augunum.   Ekki stafaði gráturinn þó af samúð í garð bróður síns sem lá sárlasinn í rúminu heldur fannst strák þetta vera hámark óréttlætisins - HANN þyrfti að fara í skólann en bróðir hans fengi að vera heima.  Þvílíkt óréttlæti.

Stráksi tók að lokum sönsum og fór mótþróalaust í skólann.  Það bætti örlítið úr skák að pabbi skutlaði honum í vinnubíl og mamman lofaði honum því að hann þyrfti ekki að fara í skólaselið eftir skóla.  Hann mætti koma beint heim sem og hann gerði.  Búið er að vera blíðuveður í dag og mamman og strákar búin að vera inni.  Bræður hafa legið yfir sjónvarpi , fengu báðir að fara smá stund í tölvu og sá veiki búinn að dorma í hitamóki þess á milli.  Hann er nokkuð hress þessa stundina, situr við dogg og horfir á handboltaleik í sjónvarpinu með pabba. 

Mamma og hinn heilbrigði fóru í hjólatúr eftir kvöldmat - stráksi gafst þó upp á miðri leið - sagðist vera orðinn þreyttur og vildi komast heim.  Mamman hjólaði lengra og naut þess að vera úti í góða veðrinu.  Íslensk sumarkvöld eru yndisleg - börn eru úti að leik,  greinilegt er að margir eru búnir að sækja skuldahalana úr vetrargeymslum og hinir duglegustu klippa greinar og vinna í garðinum.

Sá heilbrigði ætlar ekki að vera með nöldur í fyrramálið.  Ég held að hann hafi alveg séð að heilsufar bróður síns er alls ekki gott og hann hafi ekki legið í dekri og ótakmörkuðum tölvuleikjum meðan hann þurfti að fara í skólann.

Spurning hvernig sjúklingurinn kemur undan nóttinni ?