Gerir kreppan okkur feit (ari) ?

Hef stundum velt þessu fyrir mér síðan  í haust þegar hin alræmda og margumtalaða kreppa skaut hér rótum og verðlag á öllu þ.m.t matvöru nánast hækkar með viku hverri.

Það þarf enga sérfræðinga eða spekúlanta til segja fólki það hversu dýrt er orðið að kaupa í matinn.  Allir sem eiga erindi í matvörubúð og reka heimili þeir vita allt um það.    Sem aðhaldssöm ( lesist nísk ) húsmóðir sem vill þó gefa heimilisfólkinu heilsusamlegan og næringarríkan mat hefur verðlag matvöru því miður orðið til þess að hlutur hollustunnar hefur smátt og smátt minnkað í innkaupakörfunni - því miður.  

Svo er það alveg helv....... fúlt að eftir því sem matvaran er ódýrari er hún yfirleitt meira unnin og næringarsnauðari.    Dæmi : annar sonur bað um ákveðinn rétt á matseðilinn um daginn.  Hann

Það hlýtur að segja sig sjálf að fólk sem hefur lítið milli handanna er líklegra til að kaupa ódýrari ( og um leið næringarsnauðari ) mat til þess að geta gefið fjölskyldunni að borða.  Ef þú átt 6000 kr sem þurfa að endast fyrir mat handa fjölskyldunni þinni í eina viku - þá er líklegra að þú kaupir pasta, núðlur, hrísgrjón og kjötfars  ásamt mjólk og fjöldaframleiddu brauði ( eins og Bónus, Nettó eða Krónubrauð ) í staðinn fyrir kjúkling, ávexti, grænmeti og heilkornabrauð.  

Auðvitað er sá möguleiki líka til í stöðunni að einhver verði hreinlega að minnka matarskammtinn og borða minna en miðað við hömluleysi íslendinga á nánast öllum sviðum finnst mér ekki líklegt að sá aðili sem var vanur að borða kjúkling, ávexti, grænmetir og heilkornabrauð haldi því áfram - bara í minna magni.  

Framhald verður á þessum hugleiðingum seinna.   Hef einhvern tímann ýjað að því að endurvekja sparnaðarráð hinnar hagsýnu húsmóður.  Er í alvöru að hugsa um að láta verða af því

kv húsmóðirin sem eldaði hræðódýrt lifrarbuff í kvöld