hrakfallavikan mikla.

Fjölskyldan, bæði unglingar og ellismellir fóru í klippingu í vikunni.  Ef hárið hefði verið vigtað hefði það örugglega vegið eitt kíló, svo lubbaleg var fjölskyldan orðin.  

75% af fjölskyldunni er líka búin að fara til tannlæknis, í eftirlit.  Við hittum tannlækninn að sama tíma að ári þegar kemur aftur að eftirliti.

Sá stóri fann fyrir brjóstverk í vikunni og leitaði læknis að vinnudegi loknum.  Fjölskyldusagan er þannig að það hringir viðvörunarbjöllum og læknar vilja skoða hann í hólf og gólf.  Sem betur fer virtist allt vera í lagi en þar sem klukkan var orðin meira en miðnætti þegar læknisrannsóknum lauk ákvað sá stóri að vera heima daginn á eftir.  

Þann dag sem sá stóri hvíldi sig var hringt úr skólanum - strákur hafði snúið sig illa á fæti.  Sama dag fór ég með hann í Keflavík til að láta skoða fótinn - ef hann skyldi vera brotinn.  Sloppaklædda fólkið taldi svo ekki vera.  Amma í rauða húsinu á hækjur í barnastærð og þar sem tábrotni frændi var hættur að nota þær gat stráksi fengið þær lánaðar.

Á föstudegi var halti haninn ekki enn farinn að stíga í fótinn.  Hinn sonurinn vaknaði útsteyptur í bólum og klæjaði ógurlega.  Ég smurði hann með einhverju kremi sem átti að vera gott við kláða.  Klukkutíma seinna var hringt úr skólanum - strákur orðinn viðþolslaus af kláða og doppóttur á efri hluta líkamans.   Ég sat í stólnum hjá hárgreiðslufrænku sem var nýbúin að setja lit (til að fela gráu hárin ) í hárið á mér.  

Elskulegur starfsmaður skólans smurði hann í meira kremi og gaf honum ofnæmistöflu.  Einhvern veginn varð barnið að lifa þetta af þar sem móðirin var upptekin í fegrunaraðgerð og mátti ekkert vera að því að hugsa um barnið.  

Þegar ég var orðin hæf til að láta sjá mig á almannafæri var brunað í skólann og báðir erfingarnir sóttir, áfangastaður heilsugæslan.  Eftir samtal við hjúkrunarfræðing var doppótta syni skutlað aftur í skólann enda ljóst að ofnæmistaflan var að gera sitt gagn.  ( sturtusápa með ilm og litarefnum sem sonurinn þvoði sér með kvöldið áður var tilnefnd sem sökudólgur )  

Hinn sonur fékk ekki að fara úr bílnum  - áfangastaður Keflavík þar sem myndataka var heimtuð.  Myndatakan staðfesti að engin bein voru brotin en ung og elskuleg læknakona útbjó fyrir mig beiðni fyrir sérfræðing enda full ástæði til að að láta skoða fæturna á stráksa sem var að snúa sig á sama fætinum í 6 skiptið þetta skólaárið.

Fyrir utan þessar heilsufarsökuferðir, snúninga og áhyggjur þessa vikuna er ég líka búin að fara með hækjulausa soninn í Reykjavík þar sem hann spilaði fótbolta í grenjandi rigningu og roki og fara sitthvort kvöldið með sitthvorn soninn að sýna leikrit í Grunnskólanum.

Ef ég er ekki búin að vinna mér inn titilinn mamma skutla þessa vikuna þá veit ég ekki hvað 

Er annars bara nokkuð góð og vonast eftir að næsta vika verði rólegri.  

Eftir næstu viku eru bræður svo komnir í páskafrí, þeir eru bara sáttir við það