Engar fréttir eru góðar fréttir

eða þannig

Dagarnir líða - vika síðan bræður komu heim aftur - þótt Þeir hafi haft það afar gott hjá ömmu ( og afa þegar hann var heima ) þá voru þeir alveg tilbúnir að koma heim. - Þeir hafa verið voða góðir við mömmu sína og ekki kvartað þótt þjónustustigið á heimilinu hafi lækkað

Ég hef það fínt - svimi yfir höfðinu er á stöðugu undanhaldi og kemur helst fram þegar ég er þreytt.  Ég er farin að fara í stuttar gönguferðir og get labbað sjálf í búðina.  Reyni að fara í nokkrar gönguferðir á hverjum degi ásamt því að sinna heimilinu, svona á yfirborðinu allavega   Orkan er ekki mikil og ég myndi skíttapa 100 metra hlaupi á móti 3 ára barni en þetta kemur allt.  Ég tek vítamín og lýsi og reyni að borða hollan mat.  Það gengur þó misvel því ég hugsa ekki um annað en eitthvað sykrað, saltað eða steikt.  Veit ekki hvort það er líkaminn að biðja um skyndiorku eða hvort mér bara leiðist !

Keyrði bíl í fyrsta skipti eftir aðgerðina í morgun.  Það þurfti að sækja bílinn í Reykjavík á verkstæði go ég fór með bóndanum í morgun þegar hann fór í vinnuna.  Bæði ég og bíllinn komumst heim í heilu lagi.  Fékk enn eitt kastið yfir þeirri staðreynd að ekki sé hægt að sækja verslun og þjónustu á höfuðborgarsvæðinu fyrir klukkan 10 á morgnanna.  Kom þó við á bensínstöð í Hafnarfirði og keypti mér kaffi.  Sá að það er ekki kreppa allsstaðar en miðað við þann fjölda (iðnaðar)manna sem verslaði sér kaffi og samlokur í morgunsnæðing ( klukkan var ca 7,50 þegar ég kom þarna ).  Mér fannst þetta rosalega 2007 eitthvað en kannski er það bara ég sem er svona mikill lúði  og finnst sjálfsagt að menn smyrji sínar samlokur heima hjá sér og spari fullt af peningum á því.

Ætla ekki í ljótupeysupartíið þótt mig langi alveg hrikalega - treysti því að ljósmyndanördarnir í fjölskyldunni  taki nóg af myndum og leyfi mér að upplifa þetta eftir á.  

 

Það gengur allt vel

Fyrirsögnin segir allt sem segja þarf - það gengur allt vel

Nú er rúm vika síðan ég var skorin og í gær voru saumarnir teknir úr höfðinu á mér.  Einnig fékk ég staðfest að æxlið hefði verið góðkynja svo næstu vikur fara í það að safna kröftum, hvíla mig og ná upp þreki til að verða tilbúin í daglegt líf á ný.

Ég er ekki rúmliggjandi, geng um húsið og út á pall. Ég hef ekki verki að neinu ráði og er bara með venjuleg verkjalyf.  Í dag er ég búin að fara út í búð og upp á bókasafn.  Reyndar ekki ein, tengdamamma keyrir mig og heldur á pokum fyrir mig.  Ég hefði ekki farið í búðina nema hafa stuðning af innkaupakörfunni   Á erfitt með að labba lengi óstudd þar sem ég hef alltaf svimatilfinningu yfir höfðinu en það batnar með hverjum deginum.  Ég á að hreyfa mig á hverjum degi en hvíla mig líka.

Þó þetta hafi allt gengið vonum framar og það sjáist ekki á mér að ég hafið farið í svona aðgerð ( er með allt hárið ennþá þó svo ég hafi nú látið klippa það stutt fyrir aðgerð ) þá er það nú heilmikið mál og áreiti fyrir líkamann þegar höfuðkúpan er opnuð og krukkað í það sem er fyrir innan svo ég má alveg búast við að það taki tíma fyrir líkamann að ná sér.

En miðað við að hafa legið á skurðarborðinu fyrir 8 dögum síðan þá hef ég það fínt.

Er komin heim

 Aðgerð gekk vel og bati hefur verið svo góður að hr læknir úrskurðaði mig heimferðafæra um hádegi í dag.  Ég er því komin heim.

Þó svo það hafi verið vel hugsað um mig á spítalanum þá verður ósköp gott að sofna í sínu rúmi í kvöld

Tvö í kotinu

Við erum bara tvö í kotinu við hjónin og búin að vera í næstum tvo sólarhringa.  Föstudagurinn rann loksins upp en þá áttu bræður pantað flug til afa og ömmu fyrir austan.  Það er spennandi, bæði að fara aleinir í flugvél og ekki síður að fara einir í heimsókn, engir foreldrar með. 

Föstudagurinn rann loksins upp - pabbi vaknar eldsnemma til að vera mættur á réttum tíma í vinnu í Reykjavík og mamma þurfti líka að mæta eldsnemma í Reykjavík í læknastúss.  Því var ákveðið að bræður kæmu, að sjálfsögðu einir, með rútu í Reykjavík.  Það var líka töluvert spennandi.

Um hádegið var læknastússi mömmunar lokið og hún tók á móti bræðrum sem þóttust nú aldeilis veraldarvanir, búnir að fara "aleinir" í rútu og sátu meira að segja aftast

Að venju voru bræður svangir.  Því var snarlega bjargað með aðalrétti á KFC og svo eftirrétti á Metro.   -  Við fórum í búðir, skoðuðum tölvuleiki og fleira skemmtilegt - fórum svo í Kringluna þar sem bræðrum tókst að eyða peningunum sínum.

Við ákváðum að fara í fyrra fallinu á flugvöllinn - tékka okkur inn snemma og vera tilbúin.  Það gekk allt eftir NEMA hvað seinkun varð á flugi og í staðinn fyrir að fara í loftið kl 18,00 var klukkan orðin 19,20 þegar bræður voru komnir út í vél. - það var MJÖG erfitt að bíða og lá við að annar sonurinn fengi taugaáfall yfir þessu öllu saman því honum var ýmislegt annað gefið í vöggugjöf en þolinmæði.

Annar sonurinn hringdi í mig í dag - vildi vita hvað ég væri að gera.  Ég sagði honum það.  Hann hafði það afar gott, var nýbúinn að vera í klukkutíma í tölvunni hennar ömmu.  Svo tilkynnti hann mér í óspurðum fréttum að hann hefði ekki farið að sofa í nótt fyrr en klukkan hálf eitt.  Af hverju fór hann svona seint að sofa ?  Já  hann var nefnilega að horfa á bannaða mynd.   Lúxuslíf að vera hjá afa og ömmu.   Ætli hann eða þeir bræður vilji nokkuð flytja heim aftur !

Frá og með morgundeginum verður bóndinn bara einn í kotinu - bræður verða áfram fyrir austan en húsmóðirin þarf að leggjast inn á spítala.  Í byrjun júnímánaðar kom í ljós að frúin er með æxli í höfðinu og það á að fjarlægja í fyrramálið.  Þetta æxli er að öllum líkindum búið að vera þarna í mörg ár og 99,9% líkur á því að það sé góðkynja.  Það er frekar ofarlega í höfðinu og ekki í heilanum heldur við höfuðkúpuna.  Að sögn læknis er það á  "auðveldum" stað fyrir aðgerð. 

Aðgerðin verður í fyrramálið og að henni lokinni verð ég á gjörgæslu í sólarhring.  Ef allt gengur vel kemst ég svo heim á föstudag.   Ég er þokkalega róleg yfir þessu öllu saman og trúi því, þar til annað kemur í ljós, að þetta fari allt vel. 

Stefnan er svo tekin á ljótupeysupartí seinna í mánuðinum, mæta ekki allir þangað ?

   

 

 

Brenglaður húmor eða hvað ?

Tilgangslaust blogg

sem þjónar nákvæmlega sama tilgangi og tilgangslausir "fésbókarstatusar"

En ég bara veeeeerð að deila með ykkur hvað regnbogasilungurinn sem bóndinn veiddi í gær bragðaðist guðdómlega.

Flökuð, flökin lögð á álpappír og penslað yfir með bræddu íslensku smjöri, nýklipptum graslauk úr garðinum, fersku dilli ( sem dafnar vel í eldhúsglugganum ) sítrónupipar og maaldon salti stráð yfir. 

Það gerist ekki betra

að vera ekki á fésbókinni

Ég datt inn á blogg um daginn hjá Íslendingi í Bergen ( ekki Ingþór samt ) sem virðist vera undir pressu um að skrá sig inn í þetta samfélag.  Út frá þessum lestri fór ég að velta þessu fyrir mér með fésbókina.

Ég var og er meðlimur í fésbókarfjölskyldunni  þó svo ég hafi tekið ákvörðum um að pásu og hef ekki skráð mig þar inn síðan í nóvember á síðasta ári.  fyrir mig var þetta orðinn of mikill tímaþjófur og ég ákvað að nota tímann frekar í eitthvað annað en að innbyrða upplýsingar um hvort fólk væri búið að fara út að hlaupa, taka til, drekka bjór eða vera með höfuðverk eftir að hafa drukkið bjór.  Þetta er ekki eitthvað sem skiptir máli og ég hlýt að hafa eitthvað betra við tímann að gera. T.d. að tuða á bloggsíðunni minni.

Eflaust hef ég misst af einhverju, hvort gömul skólasystir sé orðin amma, einhver hafi viljað bjóða mér á lagersölu á gömlum kafbátum eða jafnvel boði í afmæli.  Sumir senda bara rafrænt boðskort.  Ef einhver hefði virkilega viljað bjóða mér í afmælið sitt þá hefði hann haft samband beint þegar rafmagnsboðskortinu á fésbókinni var ekki svarað.  Ég fór allavega í skemmtilegt fertugsafmæli í febrúar   En mér líður vel svona ótengdri og ótrúlegt en satt þá virðist fullt af fólki þrífast ágætlega og lifa mjög góðu lífi án þess að vera innskráður á www.facebook.com.   

Annars hefur þessi samskiptavefur líka marga góða kosti. - Margir eru í samskiptum við fólk þar sem þeir hafa ekki tök á að hafa samskipti við annars.   Undirbúningurinn fyrir stúdentsafmælið mitt fór alfarið í gegn um fésbókina og alveg frábært að fylgjast með þannig.  Yfir 100 manna hópur sem er dreifður út um allan heim gat verið í sambandi, skipst á skoðunum o.s.frav.  og enginn þurfti að missa af upplýsingum sem var miðlað þarna fljótt og vel.

Fésbókin er fín - í hófi.

ótrúlegt en satt

það er pallaveður

Pallaveður = hægt að sitja úti á palli

 

Æ LOV IT

Rauðir eru bestir......

Sjóarinn síkáti

Bara alltaf á tónleikum......

Sko okkur

Við erum forframaðar sófakartöflur og sjónvarpsgláparar flestar helgar en breyttum út af vananum. 

Vorum svo ofuránægð með Halldór Bragason og Landsliðið á Hammond hátíðinni að við ákváðum að skella okkur á tónleika með Vinum Dóra í Salthúsinu á laugardagskvöldið.  ( Læstum bræður inni og skildum þá eina eftir heima )

Heimamennirnir Jón, Páll og pollarnir spiluðu fyrst - band sem við höfðum aldrei heyrt um og þekktum ekki en kom þægilega á óvart.  Voru ekkert að finna upp hjólið, fluttu annarra manna lög með nýjum textum og gerðu það svona ljómandi vel. 

Dóri á greinilega marga vini - hef farið á nokkra tónleika með honum og sjaldnast sömu vinirnir.  Fyrir utan það að vera Vinir Dóra þá eiga þessir vinir það sameiginlegt að vera tónlistarmenn í góðum gæðaflokki.  Svo var á laugardagskvöldið.   - Gummi Péturs, Jakob Magnússon, Ásgeir Óskarsson og mr Blues sjálfur sáu um að búa til gott gigg og senda okkur hjónin ánægð heim eftir gott kvöld.