jólaseríurnar komnar upp

bóndinn var afar duglegur í dag og hengdi upp jólaseríur, bæði inni og úti. Ég gat ekki verið minni, tók niður eldhús gardínur og setti jólagardínur upp í staðinn.  ( hann hengdi reyndar upp efri gardínurnar  ) Þannig að það er orðið dálítið jólalegt hjá okkur.  

Bræður og vinur sem gisti hjá okkur um helgina tóku því rólega í morgun og slepptu fótboltaæfingunni , völdu frekar að hnoðast á náttfötunum fyrir framan sjónvarpið fram undir hádegi.  Eftir hádegi var svo farið út í snjóinn.  

Sá sonur sem er enn með botnlanga og vinur tóku þátt í fótboltamóti á laugardaginn.  Gekk ágætlega, unnu tvo leiki en töpuðu þremur.  Bæði sonur og vinur skoruðu sitthvor tvö mörkin og voru að sjálfsögðu alsælir með það.  Sonurinn keppti  í nýjum takkaskóm og legghlífum " a la Boston "  Ekki slæmt.

Bræðrum var skellt fyrir framan námsbækurnar seinnipartinn við frekar takmörkuð fagnaðarlæti.  Nú þarf að vinna upp letilíf undanfarna viku.  Ég verð sennilega ekkert ofarlega á vinsældalistanum hjá þeim þessa vikuna.

Hvað langar ykkur mest til að fá í jólagjöf ? 

 

heima er best :-)

Við hjónin komum heim frá Boston í gærmorgun.  Þreytt en ánægð , með fullar ferðatöskur.  Þó ekki nógu fullar þar sem við erum bæði að fá " ah ég hefði átt að kaupa þetta, og svona, og aðeins meira af þessu " bakþanka   

Við vorum komin í Grindavík um sjöleytið um morguninn og fórum og fengum okkur morgunkaffi í ömmuhúsi.  Mikið var gott að knúsa þá bræður og held að þeim hafi fundist jafn gott að knúsa foreldrana.  Og þótt ekki hafi þurft að kvarta undan rúminu á hótelinu þá er alltaf gott að komast í sitt eigið rúm. 

Það er meira en hálft ár síðan þessi ferð var pöntuð og auðvitað týpískt að annar sonurinn skyldi þurfa á spítala stuttu fyrir brottför.  Hann kom út af spítalanum á föstudagsmorgni og við upp á völl eftir hádegi á laugardegi.  Þó svo bræður hafi verið í öruggum höndum afa og ömmu í rauða húsinu á meðan þá var maður auðvitað með slatta samviskubit yfir því að vera að fara.  En að sjálfsögðu var dekrað við strákana á meðan og þeir fengu örugglega mun betri þjónustu hjá ömmu en þeir hefðu fengið heima hjá sér.

Strákur fór svo í skoðun í Reykjavík í morgun og læknirinn hæstánægður með hann.  Þetta grær vel og strákur má fara í íþróttir og að hreyfa sig eftir viku.  Hann missir því af fótboltamóti á morgun.     Vinur hans (og þeirra bræðra ) er í gistingu hjá okkur yfir helgina og voða fjör.  Pabbi gamli hætti sér út í snjóstríð ( já það er snjór ) við þá þrjá eftir kvöldmat og flúði inn eftir stutta stund.  

Kólombíufararnir sjá fram á lengri dvöl en þau vonuðust eftir í Cali   Ekki nógu gott.  Skil svoooooo vel að þau viljir fara að komast heim til sín og byrja í venjulegri rútínu þar.   

Er orðin tæknivædd eftir að hafa verslað "wefmyndavél" í Boston.   Þarf greinilega að eignast fleiri vini á Skype svo ég geti notað hana.  

Það eru töttuguogníudagar til jóla -  og ég ekki byrjuð að baka.   

 

 

nýklipptir bræður og annar botnlanganum fátækari

Ég hélt fram hjá Hárgreiðslufrænku í fyrradag og fékk aðra klippikonu til að skera hár þeirra bræðra.  

Ekki veitti af, sérstaklega hjá JA sem var kominn með mikinn lubba og orðinn afskaplega þreyttur á öllu hárinu sem var sífellt fyrir augunum á honum.

Bræður er því með afskaplega stutt hár og hæstánægðir með það.  Ég er auðvitað bara gömul mömmulumma  og er afskaplega ánægð að sjá loksins framan í þá. 

 

Eftir símtal við hjúkrunarfræðing í Keflavík í gærkvöldi fór ég  með JA inn á barnaspítala - þar sem illgjarnt  fólk gerði ekki annað en að þrýsta og pota í helauma síðuna á honum.   þetta var þó ekki gert af illmennskunni einni saman heldur verið að ganga úr skugga um hvað þjáði hann.

Botnlanginn var það og fyrir miðnætti var búið að fjarlægja hann.  

Við sváfum á spítalanum um nóttina, pabbi kom með hrein föt fyrir okkur um morguninn og fljótlega eftir það var strákur útskrifaður og við farin heim.

 

Hann er aumur í skurðinum og með verki en líður að öðru leyti ágætlega.  Má hvorki fara í leikfimi, sund né aðrar íþróttir næstu þrjár vikur.

 

 

Foreldraviðtöl í skólanum í vikunni og bræður fengu ágætis umsögn.   - strákar eru og verða strákar -   

 

http://mbl.is/frettir/erlent/2011/11/18/kennsl_borin_a_lik_islendings_2/

Er viss um að gamli maðurinn og fjölskyldan er þakklát fyrir að líkið er fundið og hvílir ekki lengur í votri gröf.

 

" Hver íslendingur á að meðaltali 2 milljónir inni á bankabók "

æpir forsíða fréttablaðsins í morgun.

Skyldi talan hafa breyst eftir innkaupaferðirnar í Lindex í vikunni ?

 

Loka vegna vöruskorts

á ég að hafa áhyggjur ?

bóndinn fór að heima í gærkvöldi -  er að hjálpa vini í næstu sveit sem stendur í stórframkvæmdum í húsinu sínu.  Ætlaði að gista eina nótt og koma heim í kvöld.  Eftir því sem ég best veit þá pakkaði hann verkfærum, vinnufötum og íþróttabuxum.  

Hann hringdi í dag, er búinn að vinna en ætlar ekki að koma heim fyrr en á morgun.  Búinn að innbyrða grillolíu ( bjór ) og ætlaði svo með vininum í heita pottinn í kvöld.  Held að hann hafi ekki pakkað sundskýlu !

Á ég að hafa áhyggjur ?

 eða nota tækifærið og horfa á Brokeback Mountain í kvöld  

 

Að njóta líðandi stundar og dagsins í dag.

Á síðustu þremur vikum hef ég kvatt tvo jafnaldra mína hinstu kveðju og fylgt þeim til grafar.   Annar lést af slysförum og hinn eftir stutt veikindi.  Eftir sitja börn, makar, aðrir fjölskyldumeðlimir og vinir í sorg.  

Þessir aðilar tilheyrðu kannski ekki mínum nánasta vinahring en samt sem áður fólk sem ég þekkti og þótti vænt um.  Fyrir utan sorg og söknuð þá er líka eftirsjáin mikil.  Eftirsjá að hafa ekki ræktað samskiptin betur, hafa ekki haft meira samband og notið samvista.   Ég er nokkuð viss um að þeim hefur verið svipað innanbrjósts og mér - að við hefðum allan heimsins tíma til þess, við værum ekki svo gömul.  ( rúmlega fertug )

En hvað ?  Hef ég ekki fengið harkalega áminningu um það undanfarna daga að ég get sko aldeilis ekki verið viss um það.

Ég get ekki stjórnað því hvað aðrir gera en ég ber ábyrgð á mínum orðum og athöfnum.  

Ef mig langar að heyra frá einhverjum þá er það mitt að hringja, skrifa eða fara í heimsókn.  

Ég get sýnt og eða sagt fjölskyldu og vinum að þau séu mér mikilvæg og skipti mig máli. 

Hvað um að stoppa í 10 mínútur, eiga kaffibolla og smá spjall.  Það er góð minning.

Ég þarf ekki tilefni eða veislumat til að bjóða fólki heim.  Fólk kemur til að njóta samveru - ekki til að borða humar eða nautalund ( þá geta þau farið á veitingastað)  Af hverju ekki halda upp á afmælið sitt, það er ekkert sjálfgefið að ég upplifi annan afmælisdag. 

Látum draumana rætast, bæði stóra og smáa.  Hvort sem það er að læra að dansa tangó, smakka bláa melónu eða sjá Kínamúrinn 

Njótum líðandi stundar og dagsins í dag.  Þegar upp er staðið þá skiptir það mestu máli í lífinu.  

Eða hvað ?  Hugsaðu þér að þú eigir 3 mánuði eftir ólifaða ?  Hvernig myndir þú eyða tímanum ?

Fara í vinnuna og vinna eins mikið og þú gætir.  Bíða eftir besta veðrinu eða stóra vinningnum í lottó?    Njótum þess sem við höfum núna .

 

Meira um feitu íslendingana - sælgætisát.

Þar sem þetta er bloggið mitt þá má ég tuða að vild. 

Ég las þennan pistil í dag

http://cafesigrun.com/blogg/2011/11/04/bjutibollurnar-islensku  

og þar sem ég er að mörgu leiti sammála því sem kemur þar fram  þá ákvað ég að halda áfram að tuða.  Im in the mood !

Ég er engin fyrirmynd í heilsu og hollustu, er of þung, borða of oft og of mikið af of óhollum mat.  Mér þykir súkkulaði afskaplega gott og er að verða sólgnari í lakkrís en ég vil kannast við.  En - sælgæti er ekki hluti af daglegri neyslu hjá mér.  Ég þarf ekki að vera of þung vegna þess.  

Ég er móðir tveggja sprækra stráka sem nálgast unglingsaldurinn (alltof hratt )  Mitt mat er að ég hafi hugsað mun betur um næringu þeirra og mataræði en mitt eigið.   Þeir voru duglegir að borða úr öllum fæðuflokkum þegar þeir voru yngri en eftir því sem líður á því meira bras verður að halda ávöxtum og grænmeti inni og fiskur þykir frekar hallærislegur matur.  Ef bræður mættu ráða væru pitsur, pasta, pylsur, hamborgarar,grjónagrautur og kakósúpa á matseðlinum.  

En nóg um það.  Aðaltuðið í þessu bloggi átti að vera um sælgætisát sem við leyfist hvar sem er og hvenær sem er.  Og það eru ekki börnin sem komu þeirri venju á heldur við fullorðna fólkið.  

 

• Af hverju er ekki hægt að fara í bíó án þess að borða sælgæti ?  
• Af hverju er ekki hægt að fara í leikhús án þess að borða sælgæti 
•  Af hverju er ekki hægt að horfa á körfubolta-, fótbolta-, eða handboltaleik án þess að borða sælgæti.
• Barnið þitt fer á bekkjarskemmtun, diskótek eða föndurdag í skólanum - alls staðar er sjálfsagt að selja eða borða sælgæti.
• Svo ég tali nú ekki um íþróttamótin eða keppnisferðalögin  - þar þykir sjálfsagt að selja og borða sælgæti allan daginn.  Milli leikja þess vegna.  Svo er skemmtun um kvöldið og þá virðist vera heilög skylda að allir grislingar fái sælgæti.
• Fyrir utað að þú skreppur í sund, bókabúð eða byggingarvöruverslun og þar er líka selt sælgæti.
• Svo er að sjálfsögðu nammidagur á laugardögum og þá þykir alveg sjálfsagt að 7 ára gamall grislingur fái  250 grömm eða meira af sælgæti til að troða í sig. 

 

Þessi (ó)menning um sölu og neyslu á sælgæti fer gífurlega í taugarnar á mér.   Og ekki nóg með að við séum næst feitust í heiminum,  mér skilst að við séum með skemmdustu tennurnar líka. 

 

 

Kerti til sölu

Til styrktar 5 & 6 flokki fótboltastráka í Grindavík.

Sprittkerti 800 kr

Aðventukerti, 4 í pakka, bæði til rauð og hvít.  600 kr

Dagatalakerti 500 kr

útikerti 400 kr  

Ný kona ?

Feðgar sátu allir þrí inni í stofu seinnipartinn og horfðu á Skjá 1 - keppnin "Ungfrú heimur" var á dagskrá og fullt af fallegum konum svifu um skjáinn.   Meðan á þessu stóð var ég í eldhúsinu ( nema hvað ) að undirbúa kvöldmatinn þegar annar sonurinn kallar :

" mamma, þú verður kannski reið, en ég held að pabbi sé kannski að fá sér nýja konu "

Mér þótti þetta alveg ástæða til að yfirgefa eldavélina og fara inn í stofu að kanna málið.   Sonurinn sat glottandi inni í stofu þegar ég kom og fylgdist með pabba sínum til að sjá hvernig viðbrögðin yrðu.

Jahá, ég skil, sagði ég þegar ég sá hvað þeir feðgar voru að horfa á.  En heldur þú að svona ungar konur eins og í sjónvarpinu hafi einhvern áhuga á að giftast manni sem er eins gamall og pabbi ?

" jájá, sagði sonurinn kokhraustur og greinilega staðráðinn í að eiga síðasta orðið, örugglega ef hún verður full !

Ég hef engar sérstakar áhyggjur af því að fyrrum keppendur í ungrú Heimur fari að leggjast í drykkju og áreita eiginmanninn.  

Feitabollur, bæði litlar og stórar.

Enn og aftur koma fréttir af holdafari landans í fjölmiðlum.  Við erum feit, næstfeitust í heiminum.  Hr Latibær vill meina að botninum sé ekki náð ennþá, við eigum eftir að verða enn feitari.  Það sem verra er, íslensku feitabollurnar verða sífellt yngri.

Ef börnin mín eru eða verða of feit þá verður það ekki af óhollum skólamat.  Sem betur fer er ég þokkalega sátt við matinn þar og það er ég sem vel hvort ég kaupi matinn í skólanum eða sendi nesti.  Börnin verða of feit því þau borða of mikið af of óhollum mat sem við foreldrarnir sjáum þeim fyrir.  Þau eru á okkar framfæri og það er okkar að fóðra þau, hvort sem það er með frönskum kartöflum , kokteilsósu eða lífrænu grænmetis eða baunafæði.

Við foreldrarnir veljum hvort við kaupum í kexskápinn eða ávaxtaskálina.  Það erum við sem ákveðum að hafa alltaf salat eða grænmeti með matnum.  Það erum við sem ráðum því hvort það eru alltaf majones sósur til í ísskápnum og hvort við bjóðum upp á mat úr öllum fæðuflokkum eða ekki.  Það er himinn og haf á milli þess sem börnin mín vilja borða og það sem ég vil að þau borði.  Við reynum að fara hinn gullna meðalveg sem gengur svona misjafnlega vel.  

Ég hef aldrei komið til USA ( en það stendur til bóta fljótlega )  Það sem ég sé í fjölmiðlum og les er að ameríkaninn sé stæðstur og feitastur og það sé allt svo stórt í Ammeríkunni.  Ekki síst maturinn, skammtastærðirnar verði sífellt stærri og stærri.

Tökum gamla prins pólóið sem dæmi.  Þegar það kom fyrst fram þá voru tvær stærðir, lítið sem var sennilega 18-20 gr, lítil stöng sem þótti passlegur skammtur fyrir börn og svo stórt sem var sennilega  36 gr og fínn skammtur fyrir fullorðna.

Nú þykir venjulegt prins póló vera 36 gr og stórt (XXL) 52 gr og allt í lagi með það.    Það er ekki bara að maturinn sem við borðum sé óhollur og oft einhæfur - fyrir utan það þá borðum við ALLT OF mikið af honum 

Þeir sem hafa lesið hina bráðskemmtilegu bók "franskar konur fitna ekki "  eru örugglega sammála.   Frönsk kona sem hefur búið í USA í mörg ár ber saman þjóðirnar, menninguna og mataræðið og útskýrir á skemmtilegan hátt af hverju Bandaríska þjóðin er svona miklu feitari en sú franska.

Ef Kaninn myndi  setjast niður við matarborð á matartímum, gæta hófs, borða minni skammta og fjölbreyttari mat, drekka vatn og hreyfa sig.  Þá væri holdafarið annað.  

Samkvæmt höfundi bókarinnar þá getur Frakkinn fengið sér eina sneið af köku og notið bæði bragðs, áferðar og þess að borða sneiðina meðan Kaninn leitar ánægjunnar í magninu, finnur hvorki bragð nér áferð meðan hann borðar. 

Fyrir mig og mína hefur það verið til góðs að draga úr kolvetna og sterkjuríkum mat eins og brauði, hvítu pasta og hrísgrjónum.  Ég baka slatta en nota til þess grófara mjöl og hafra.  Og skammast mín ekki fyrir að skammta brauðmetið ofan í þá gaura sem eru staddir hér á kaffitímum.   Merkilegt nokk þá fer aldrei neinn svangur hér frá borðinu þó svo stöku herramaður hefði örugglega stundum getað borðað meira.

En betur má ef duga skal.  Ég trúi því að offitan og hennar fylgikvillar eigi eftir að verða enn stærra heilsufarsvandamál á Vesturlöndunum en nú er, því miður.